خلیفه الله
«و اذ قال ربک للملئکه انی جاعل فی الارض خلیفه قالوا اتجعل فیها من یفسد ... انی اعلم ما لا تعلمون» سوره بقره، آیه 30
و هنگامی که گفت پروردگار تو به فرشتگان که قرار خواهم داد در زمین جانشینی گفتند آیا قرار می دهی در زمین آن را که فساد می کند در آن و خون می ریزد؟ در حالی که ما ستایش و سپاس تو می گوییم و تو را تقدیس می کنیم. گفت :من می دانم آنچه را که شما نمی دانید.

امام صادق می فرمایند : این آیه درباره حضرت قائم و اصحاب او نازل گشته است.

یعسوب الدین
«و لکل وجهه هو مولیها فاستبقوا الخیرات این ما تکونوا یات بکم الله جمیعا ان الله علی کل شیء قدیر» سوره بقره، آیه 148
و هر کدام را سویی است که به آن روی می آورند پس بشتابید به سوی نیکی ها هر جا که باشید می آورد شما را خدا همگی زیرا خدا بر همه چیز تواناست.

در غیبت شیخ طوسی روایت شده از امام صادق (ع) که امیرالمومنین می فرمود: پیوسته مردم در نقصانند تا آنکه گفته نمی شود الله یعنی نام خدای تعالی برده نمی‌شود. پس هر گاه چنین شد ثابت می ماند یعسوب دین با اتباعش. پس مبعوث می فرماید خداوند گروهی را از اطراف زمین که می آیند مانند ابرهای تنگ پاییز.

قسم به خدا که می شناسم اسم های ایشان و قبیله های ایشان و اسم امیر ایشان را و ایشان را بر می دارد خداوند به نحوی که می خواهد از قبیله یک مرد و دو مرد و شمرد تا رسید به نه. پس جمع می شود از آفاق سیصد و سیزده مرد به عدد اهل بدر و آن است قول خدا.

سید فرموده که: یعسوب دین سید عظیم مالک امور مردم است در آن روز و قزع پاره های ابری است که در او آب نیست. زمخشری می گوید : یعسوب در اصل ملکه کندوی عسل است و ذنب کنایه از انصار آن حضرت است.

غیب
«ذلک الکتب لا ریب فیه هدی للمتقین . الذین یومنون بالغیب و یقیمون الصلوه و مما رزقنهم ینفقون» سوره بقره، آیات 2 و3
این کتاب که تردیدی در آن نیست راهنمای پرهیزکاران است آنان که به غیب ایمان می آورند و بر پا می دارند نماز را و از آنچه به آنها روزی داده ایم می بخشند.

در کمال الدین صدوق روایت شده از امام صادق که فرمود: در آیه شریفه فوق متقین شیعیان علی بن ابیطالب هستند، اما غیب پس او غایب است و شاهد بر این قول خداوند تبارک و تعالی است که «و یقولون ... من المنتظرین» و می گویند چرا فرو فرستاده نشده بر او آیتی از پروردگارش؟ پس بگو که نیست غیب مگر خدای را. پس منتظر باشید. به درستی که من با شما از منتظرانم! یعنی برای آمدن آن غیب از آیات خداوندی است.

رضوان الله
«افمن اتبع رضوان الله کمن باء بسخط من الله و ماواه جهنم و بئس المصیر» سوره آل عمران، آیه 162
آیا کسی که در پی خشنودی خداست مانند کسی است که می انگیزد خشم خدا را و جایش دوزخ است و چه بد بازگشتگاهی است.

زید شحام گوید: در شب جمعه امام صادق به من فرمود: قدری قرآن بخوان . خواندم. حضرت فرمود: به خدا ما هستیم که خدا به ما ترحم کند و به خدا ما هستیم که خدا استثناء کرد، ولی ما فایده به حال آن دوستان خود داریم.

راسخ
«فیتبعون ما تشابه منه ابتغاء الفتنه وابتغاء تاویله الاالله راسخون فی العلم.» سوره آل عمران، آیه 7
پیروی کنند آنچه را از آن متشابه باشند برای فتنه جویی وجستجوی از تاویل آن و نمی‌داند تاویلش را جز خدا و راسخون در علم.

امام صادق(ع) فرمودند: راسخون امام علی و ائمه هستند و کسانی که در دل کجی دارند . یعنی پیروان فلان و فلان و نمی دانند تأویلش را جز خدا و راسخان در علم (خدا و امام علی و ائمه بعد از آن).

حسن
«و من یطع الله و الرسول فاولئک مع الذین انعم الله علیهم من النبیئن و الصدیقین و الشهداء الصلحین و حسن اولئک رفیقا» سوره نساء، آیه 69
و آن کس که اطاعت کند خدا و پیامبر را پس آنان با کسانی همراه اند که خدا نعمت به ایشان داده است از پیامبران و راستگویان و کشتگان راه خدا و شایستگان و چه نیکو ایشان رفیقانند.

امام صادق در ذیل آیه می فرماید: نبیین، رسول خدا(ص) است و الصدیقین، علی(ع) است و الشهداء، حسن و حسین (ع) است. صالحین، ائمه (ع) می باشند و حسن اولئک رفیقا، قائم آل محمد (ص) می باشد.