برترین شباهت میان امام حسین(ع) و امام زمان (عج) را در تشویق مردم به پیوستن به حق است.وقتی امام حسین از مکه خارج می‌شد، فرمود: «هر کس آماده است که خون دلش را در راه خدا ایثار کند و برای خدا به پا خیزد و دنبال حق‌طلبی است، همراه ما باشد که من در حرکت هستم.» یکی دیگر از نکته‌هایی که حق‌طلبی امام حسین را اثبات می‌کند، جمله «هل من ناصر ینصرنی» است. وقتی امام حسین(ع) حرکت کرد، دیگر زمانی باقی نبود که چهارنفر بیایند تا امام حسین(ع) شهید نشود. این جمله، تقاضایی بود که باید در حافظه تاریخ ثبت می شد تا همگان به ذات سخن امام پی ببرند. 

امام حسین(ع) میان کشته شدن و با ذلت زندگی کردن، شهید شدن را برگزید و فرمود: «هیهات مناالذله.» اگر می‌فرمود: «هیهات منی الذل» نمی‌توانستیم بگوییم این جمله برای همه زمان‌هاست، بلکه در زمان خود باقی می‌ماند. «هیهات منا الذله» یعنی من و همه طرفداران من در طول تاریخ ذلت‌پذیر نیستیم. «هل من ناصر ینصرنی» نیز به این معناست که آیا کسی هست که از این مرام پشتیبانی کند. 

امام حسین(ع) به دنبال مال و مقام نبود و تنها می‌خواست مکتب جدش را احیا کند و ایشان این مأموریت را پس از خود به امام سجاد(ع) سپرد تا این حق‌طلبی عمومی و جهانی شود. به این ترتیب امام حسین(ع) زمینه جریان مهدویت را فراهم کرد.

سخنان آقای تکیه ای از طلاب حوزه علمیه یزد